وَاسْمَعْ دعایی با تو در دل حرفها مانده            وَاسْمَعْ نـدایی که صدایم بی‌صدا مانده

اَقْبِل به من حالا که اقبالی برایم نیست            در حنجـرم وقتی که بغـض ربّنا مانده

دارم فراری می‌شوم از خود به سوی تو            در کـشـتی این ناخـدا تنـهـا خـدا مانده

ناجی تویی راجی منم در دست‌های من            بی‌ربّـنـا هـایم فـقـط مُـشـتی هـوا مانده

وقتی که محرومم کنی روزی نخواهم خورد            باید بگیری دست من را که رها مانده

پوشـانـده‌ای امروز در دنـیا عـیوبم را            اما فَـلا تَـفْـضَـحْـنیِ روز جـزا مـانـده

از تو اگر دورم ولی نزدیک شد مرگم            در کـولـه‌ام تنـهـا الـهی قَـدْ دَنـا مـانـده

شـعـبان به پایـان آمد و روی لبان من            وای من از فـریاد لَـمْ تَغْـفِـر لَهَـا مانده

خوبی تو آمال من را بیشتر کرده است            مِنْکَ رَجائی از وَلا تَقْطَع به جا مانده

لَمْ تَهْدِنی؟ می‌خواستی رسوا اگر باشم            لم تَـهْـدِنی؟ وقـتی دلیل کـربـلا مـانـده

یک عمر قَدْ اَفْنَیْتُ عُمری بی‌حضور تو            پس فَاقْبَل عُذری که‌ دلیل روضه‌ها مانده

جرم زیـادم پیـش عفو تو چه ناچیز و            تازه عـنایات علی موسی الرضا مانده

بین جـهـنم هم تو را فـریاد خواهم زد            تاثیر اشک شوق در قامـوس ما مانده

تنها محـبت راه ترک معـصیت گـشته            با دوسـتت دارم جهـانی روی پا مانده